Zolder opruimen...

Ja ja, ik ben aan de schoonmaak en aan het opruimen. Het duurde even voor ik op gang was, maar nu gaat het echt lekker. Toch ook wel weer fijn. Je weet weer wat je hebt en waar het staat, er is weer van alles weggegooid, alles weer schoon...

En ik kwam nog een paar leuke handwerkjes tegen die ik jullie wil laten zien. Allereerst mijn geboortetegel. Ik weet eigenlijk niet zeker wie het heeft geborduurd, maar ik denk mijn moeder.

Ik kreeg op school nog echt handwerken. Dat was wel zo'n beetje de laatste klas bij ons die dat kreeg. De jongens gingen handenarbeid doen in die tijd. Daar was ik weleens jaloers op, ik wilde ook wel een keer een vogelhuisje timmeren. Een paar jaar later bij mijn zusjes klas mochten de jongens handwerken en de meisjes handenarbeid doen, af en toe, als ze dat graag wilden... Maar ik vond handwerken toen al erg leuk en het zat me wel in de vingers. De juf moest nogal weleens wat extra opdrachten bedenken, omdat ik dan alweer klaar was. Eén van de opdrachten was een merklap borduren, of zoals wij het noemden: een letterlap. Het moest en zou in deze kleuren, dat vond ik toen supermooi. Hij is wel echt leuk geworden, vinden jullie ook niet? Ik was toen 11 jaar.

Een ander werkje wat we maakten was dit doosje. Kartonnetjes bekleden met stof en de verschillende onderdelen met een mooi steekje aan elkaar naaien. Was het de boerenhemdensteek? Ik weet het niet meer precies hoe het heet, misschien één van jullie?

Het dekseltje mochten we naar eigen ontwerp borduren. Ik vind het een leuk ontwerpje nu ik het weer zie. Het knoopje van de sluiting zit een beetje los, zoals je ziet. Het doosje is niet weer op zolder beland, maar ik heb hem in m'n hobbyhoekje gezet. Dan kan ik er naaispulletjes in doen. Zonde toch, om weer in een doos op zolder te stoppen?

En weet je wat ik er in bewaarde? De kaartjes met de jaartallen die ik op de PABO moest leren. Vreselijk!!! Een hele lijst met jaartallen voor geschiedenis die in m'n hoofd gestampt moest worden. En dat terwijl ik absoluut niet kan stampen! Met m'n talen ging het altijd mis met de woordjesoverhoringen. Steevast een onvoldoende. Geef me lappen tekst en ik leer ze, weet de inhoud na te vertellen. Maar stampen? Nee. Deze kaartjes heb ik dus slechte herinneringen aan, maar toch heb ik ze bewaard. Eigenlijk toch wel grappig...

Nou, de koffie is op, berichtje geschreven, nu weer verder poetsen!

Tot gauw!

groetjes, Anja.